Een sociaal project over negen gezinnen in Alkmaar (Nederland) aan hun eettafel tijdens een voor hen belangrijke maaltijd. Initiatief en verhaal door Ema Najetovic.
Een wereldreis door Alkmaar. Gastronomie en cultuur snuiven in verschillende wijken waar we hartelijk – en soms ook een beetje ongemakkelijk – werden ontvangen. Want hoe moesten de families zich gedragen tijdens de maaltijd met twee vreemde bezoekers erbij? Hen werd gevraagd zich zo normaal mogelijk te gedragen, net als in het “echte leven”, zo hebben we ze vaak gezegd. Hier zie je een wat ze noemen documentaire tentoonstelling. Achter de foto’s gaan echter uitbarstingen van lachen, armen met kippenvel, stiltes, ontdekkingen, knuffels en respectvolle knikjes schuil.
Echte gemeenschap.
Onze reis begon in Nederlands-Indië, waar het waardig en huiselijk was. Daarna door naar Marokko, waar traditie heerst. Nederland werd gekenmerkt door zijn openheid en vriendelijkheid en Bosnië verraste en intrigeerde. In Syrië vonden we nieuwsgierigheid en kracht, in Polen kennis en avontuur. De Nederlandse Antillen waren pittig Nederlands en Suriname was melodieus en humoristisch. We sloten onze reis af in Turkije met trots en zelfbeheersing.
De families laten de Alkmaarse etniciteit zien aan de hand van hun grootte of de actualiteit. Een ode aan migratie, aan hen die naar Nederland kwamen in de hoop een beter leven te vinden. Ze hebben deels genomen, maar meer gegeven. Geloof, hoop en liefde, begrippen die we allemaal kennen. Laten we ze in elkaar zien en nooit vergeten. We vragen je om respectvol en met een open blik naar de foto’s te kijken. Om te herkennen en te erkennen dat we allemaal hetzelfde zijn. Natuurlijk zijn er verschillen, maar is dat niet juist wat kleur aan het leven geeft?
